Motorët e kërkimit dhe rrjetet sociale na njohin gjithmonë e më mirë. Falë gjurmëve që lëmë në rrjet, e dinë se çfarë na pëlqen dhe çfarë kërkojmë. Janë ata që seleksionojnë rezultatet, duke zgjedhur vetëm ato më të përshtatshmet për ne
Pak persona e kanë vënë re postimin e shfaqur në blogun zyrtar të “Google” në 4 dhjetor të 2009-s. Nuk kërkonte të tërhiqte vëmendjen: ishte lista e fjalëve më të kërkuara. Por, jo të gjithëve u shpëtoi ky detaj. Dany Sullivan analizon gjithmonë me kujdes postimet e “Google” për të kuptuar se cilat janë projektet e ardhshme të kompanisë kaliforniane dhe gjeti diçka shumë interesante. Bëhej fjalë për kërkimin e personalizuar. Sot “Google” përdor 57 tregues, nga vendi ku jemi, deri tek browser-i që jemi duke përdorur apo kërkimet që kemi bërë më parë për të kuptuar kush jemi dhe se çfarë sajtesh na pëlqen të vizitojmë. Edhe kur nuk jemi në internet, vazhdon të personalizojë rezultatet dhe të na tregojë faqet tek të cilat ka shumë mundësi të klikojmë. Zakonisht mendohet se kur bëjmë një kërkim në ‘Google’ të gjithë marrin të njëjtat rezultate: por që nga dhjetori i vitit 2009 nuk është më kështu. Ne, falë algoritmit të famshëm të kompanisë “PageRank”, shohim ato rezultate që janë më të përshtatshme për ne, ndërsa të tjerët, ato që u përshtaten atyre. Me pak fjalë, “Google” nuk është i njëjtë për të gjithë. Të kuptosh diferencën, nuk është e vështirë. Në pranverën e vitit 2010, ndërsa platforma “Deepwater Horizon” derdhte naftë në Gjirin e Meksikës, dy mikesha bënë të njëjtin kërkim në ‘Google’. Të dyja jetojnë në verilindje të SHBA-ve dhe janë të bardha, të mbushura dhe me prirje të majta. Me pak fjalë, dy persona pak a shumë të ngjashëm. Të dyja u futën në ‘Google’ me fjalën “BP”, por morën rezultate të ndryshme. Njëra gjeti informacione me investimet e lidhura me ‘BP’, tjetra lajme. Në një rast, faqja e parë e rezultateve të “Google” përmbante linket për incidentin në Gjirin e Meksikës, në tjetrën nuk kishte asgjë të tillë, vetëm reklamë për kompaninë e naftës. Madje, edhe numri i rezultateve të gjetura ishte i ndryshëm: 180 milionë për njërën dhe 139 për tjetrën. Por nëse diferenca mes këtyre mikeshave ishte kaq e madhe, imagjino se si mund të jetë për shembull, mes një republikani të vjetër nga Teksasi dhe një biznesmeni japonez. Tani që ‘Google’ është personalizuar, kërkimi për qelizat staminale sigurisht që u jep rezultate tërësisht të kundërta shkencëtarëve që janë pro apo kundër kësaj çështjeje. Nëse shkruan: “prova për ndryshimet klimatike”, një ambientalist dhe një drejtues i një kompanie nafte do të gjejnë përgjigje të kundërta. Pjesa më e madhe e njerëzve mendojnë se motorët e kërkimit janë neutralë. Ndoshta mendojmë kështu, sepse na janë plotësuar kërkesat tona. Lajmërimi i dhjetorit të 2009-s në ‘Google’ bëri kthesë dhe një revolucion të rëndësishëm, por thuajse të padukshëm në mënyrën tonë të konsumimit të informacionit. Mund të themi se që nga ajo kohë nisi epoka e personalizimit.
Pak persona e kanë vënë re postimin e shfaqur në blogun zyrtar të “Google” në 4 dhjetor të 2009-s. Nuk kërkonte të tërhiqte vëmendjen: ishte lista e fjalëve më të kërkuara. Por, jo të gjithëve u shpëtoi ky detaj. Dany Sullivan analizon gjithmonë me kujdes postimet e “Google” për të kuptuar se cilat janë projektet e ardhshme të kompanisë kaliforniane dhe gjeti diçka shumë interesante. Bëhej fjalë për kërkimin e personalizuar. Sot “Google” përdor 57 tregues, nga vendi ku jemi, deri tek browser-i që jemi duke përdorur apo kërkimet që kemi bërë më parë për të kuptuar kush jemi dhe se çfarë sajtesh na pëlqen të vizitojmë. Edhe kur nuk jemi në internet, vazhdon të personalizojë rezultatet dhe të na tregojë faqet tek të cilat ka shumë mundësi të klikojmë. Zakonisht mendohet se kur bëjmë një kërkim në ‘Google’ të gjithë marrin të njëjtat rezultate: por që nga dhjetori i vitit 2009 nuk është më kështu. Ne, falë algoritmit të famshëm të kompanisë “PageRank”, shohim ato rezultate që janë më të përshtatshme për ne, ndërsa të tjerët, ato që u përshtaten atyre. Me pak fjalë, “Google” nuk është i njëjtë për të gjithë. Të kuptosh diferencën, nuk është e vështirë. Në pranverën e vitit 2010, ndërsa platforma “Deepwater Horizon” derdhte naftë në Gjirin e Meksikës, dy mikesha bënë të njëjtin kërkim në ‘Google’. Të dyja jetojnë në verilindje të SHBA-ve dhe janë të bardha, të mbushura dhe me prirje të majta. Me pak fjalë, dy persona pak a shumë të ngjashëm. Të dyja u futën në ‘Google’ me fjalën “BP”, por morën rezultate të ndryshme. Njëra gjeti informacione me investimet e lidhura me ‘BP’, tjetra lajme. Në një rast, faqja e parë e rezultateve të “Google” përmbante linket për incidentin në Gjirin e Meksikës, në tjetrën nuk kishte asgjë të tillë, vetëm reklamë për kompaninë e naftës. Madje, edhe numri i rezultateve të gjetura ishte i ndryshëm: 180 milionë për njërën dhe 139 për tjetrën. Por nëse diferenca mes këtyre mikeshave ishte kaq e madhe, imagjino se si mund të jetë për shembull, mes një republikani të vjetër nga Teksasi dhe një biznesmeni japonez. Tani që ‘Google’ është personalizuar, kërkimi për qelizat staminale sigurisht që u jep rezultate tërësisht të kundërta shkencëtarëve që janë pro apo kundër kësaj çështjeje. Nëse shkruan: “prova për ndryshimet klimatike”, një ambientalist dhe një drejtues i një kompanie nafte do të gjejnë përgjigje të kundërta. Pjesa më e madhe e njerëzve mendojnë se motorët e kërkimit janë neutralë. Ndoshta mendojmë kështu, sepse na janë plotësuar kërkesat tona. Lajmërimi i dhjetorit të 2009-s në ‘Google’ bëri kthesë dhe një revolucion të rëndësishëm, por thuajse të padukshëm në mënyrën tonë të konsumimit të informacionit. Mund të themi se që nga ajo kohë nisi epoka e personalizimit.
Nessun commento:
Posta un commento